Monitoring en optimalisatie van de metaal- en staalproductie met het emissie-meetinstrument testo 350.

In de ruwijzerproductie
Ruwijzer wordt gewonnen door de reductie (het onttrekken van zuurstof) van ijzererts in een hoogoven of door directe reductie. Als reductiemiddelen dienen cokes, aardgas of kolen. Bij het hoogovenprocedé worden het voorbehandelde erts (pellets, sinter) en de toeslagstoffen samen met cokes boven (aan de ovenmond) in de hoogoven geladen. Beneden stroomt ‘hete wind’ als extra energiedrager naar binnen. Het mengsel van hete wind en reductiegassen stijgt tegen de zakkende grondstoffen in naar boven en wordt aan de ovenmond als hoogovengas afgezogen. Het vloeibare ruwijzer wordt samen met de slak onder in de oven verzameld, waar het regelmatig wordt afgevoerd en meestal voor verdere verwerking naar een staalfabriek wordt gebracht. De samenstelling van het hoogovengas is tijdens het gehele proces een belangrijke invloedsfactor op de kwaliteit van de verbranding in de luchtverwarmers.

In cokesfabrieken
Cokesfabrieken zijn thermische steenkool-veredelingsinstallaties, waarin steenkool in droge destillatie in afwezigheid van lucht (pyrolyse) wordt verhit tot minstens 800 °C. Het doel van dit procedé is de productie van cokes voor industrieel gebruik, met name in de metallurgie. Cokes wordt gekenmerkt door een zeer hoog koolstofgehalte (> 97%) en slechts zeer weinig vluchtige bestanddelen. Tijdens het proces van de cokesproductie ontstaat cokesovengas, dat weer wordt gebruikt. De speciaal geschikte kolen worden in de cokesoven gedurende ca. 15 uur droog gedestilleerd en ondergaan vervolgens een afkoelingsproces. Het hiervoor vroeger gebruikelijke natblussen is tegenwoordig grotendeels vervangen door droge koeling in een schachtkoeler. Deze maakt de terugwinning van warmte via een afgasketel en een reductie van de schadelijke emissies mogelijk. Bij de cokesproductie treden als relevante schadelijke stoffen, naast stof, vooral SO2, NOX, CO en organische componenten op. De rookgassen moeten binnen bepaalde grenswaarden blijven en uit de samenstelling ervan kunnen belangrijke conclusies worden getrokken voor de monitoring en optimalisatie van het productieproces.

In de ruwijzerproductie
Met het emissie-meetinstrument testo 350 kunnen de bestanddelen koolstofmonoxide (CO) en koolstofdioxide (CO₂) eenvoudig en snel worden gemeten. De meting wordt uitgevoerd aan de hoogovengasuitlaat na de stofzak, in de stijgpijp van de hoogoven als belangrijke grootheid voor de ovenwerking en in de valpijp vóór de stofzak voor de installatiebalans.

Daarnaast kan de testo 350 ook worden gebruikt om door meting brandgevaar in de CO-stofzak te voorkomen.

In cokesfabrieken
Binnen het proces van de cokesproductie kan met de testo 350 SO₂, NOx (som van NO en NO₂), CO en O₂ worden gemeten. Het emissie-meetinstrument heeft zes insteekplaatsen en kan naast de O₂-sensor met nog vijf andere gassensoren worden uitgerust. Omdat de CO-waarde in de hoogoven uitsluitsel geeft over de verbrandingsefficiëntie van de hoogoven, is deze waarde een van de meest gemeten parameters. Hierbij kunnen CO-concentraties van 50.000 ppm worden bereikt, die met de testo 350 en een optioneel te integreren verdunning kunnen worden gemeten.

Met de testo 350 kunt u alle emissieparameters eenvoudig en betrouwbaar bepalen en meten.

Alle metingen in beide toepassingen kunnen met de testo 350 probleemloos en veilig worden uitgevoerd; de meetresultaten zijn hierbij altijd nauwkeurig en betrouwbaar. Bovendien is het met het emissie-meetinstrument mogelijk om concentratieveranderingen van de bestanddelen in de loop van de tijd zichtbaar te maken en zo gericht een uitval van de installaties te voorkomen.

Ook een optimalisatie van tijd en kosten bij de productie van staal, metaal en cokes kan met behulp van de testo 350 worden gerealiseerd.